Bob Marley


Jednym z najbardziej popularnych jamajskich muzyków jest Bob Marey (Robert Nesta Marley), żyjący w latach 1945-1981. Rozpropagował on muzyczny styl reggae inspirując się muzyką ska. Jego ojcem był oficer armii brytyjskiej, matka natomiast była piosenkarką i pisarką. 

Życie Marleya było krótkie barwne i wniósł mnóstwo ważnych treści. Pozostawił po sobie spuściznę miłości. 

Zmarł na nowotwór i liczne przerzuty w wieku zaledwie 36 lat. W 1977 roku piosenkarz podczas gry w piłkę odniósł kontuzję a rana nie została do końca zaleczona. Zgodnie z przekonaniami rastafarian amputacja palca u nogi nie wchodziła w grę, dlatego Marley nie wyraził na nią zgody.
Trzy lata później wykryto u niego nowotwór skóry a w niedługim czasie przerzuty, w wyniku których zaatakowane zostały między innymi płuca, mózg, żołądek. Nowotwór był jednak ukrywany przed jego fanami. Bob Marley miał 11 dzieci: troje z żoną Ritą, dwoje adoptowanych dzieci Rity oraz sześcioro
ze związków z innymi kobietami (w ciągu jednego miesiąca na przełomie kwietnia i maja 1972 roku urodziło mu się troje dzieci). Piosenkarz związany był z ruchem Rastafari, który poznał dzięki swojej żonie Ricie a dzięki muzyce, którą uprawiał mógł przekazać ideologię w słowach piosenek, które docierały do innych krajów. Był wielkim obrońcą stosowania i używania marihuany, co widoczne jest chociażby na okładce jednego z albumów Marleya (Catch a Fire), na której zobaczyć możemy piosenkarza palącego blanta z marihuaną. Na dwa tygodnie przed śmiercią, pod wpływem licznych próśb matki, Bob Marley wraz z żoną i dziećmi przyjął chrzest i przystąpił do Ortodoksyjnego Kościoła Etiopskiego. Otrzymał imię: Berhane Selassie tzn „Światło Trójcy Świętej”. 

„Moje piosenki zawierają przesłanie sprawiedliwości …

Niech sprawiedliwość wypełni ziemię jak woda wypełnia oceany.” 

Bob Marley

 

Fanom polecam kultową biografię Boba Marleya, misjonarza muzyki serc – reggae

Książkę „Catch a Fire. Bob Marley życie” Timothy White

oraz 

Bob Marley “ Przyszłość to początek” – słowa i mądrość. Geralda Hausmana